Kiedy, jeśli nie dziś? – wywiad z Pawłem Blicharskim
Paweł Blicharski – 19-letni założyciel najszybciej rozwijającego się w Polsce portalu rowerowego wysportowani-portal-kolarski.pl, drużyny kolarskiej WRT, marki odzieżowej Pablo Wear, aplikacji mobilnej Weight Under Control i agencji interaktywnej. Autor książki „21 wiek choroba przeciętności”. Obejrzyj jego wystąpienie podczas Digital Yourh Forum 2018 na digitalyouth.pl.
DY: Realizujesz bardzo dużo projektów, skąd masz odwagę i motywację, żeby podejmować tyle nowych wyzwań?
Paweł Blicharski: Przy tworzeniu kolejnych projektów towarzyszy mi jedna myśl. Kiedy, jeśli nie dziś? Nie cofnę wczorajszego dnia, a dzisiejszego nie chcę żałować. Nie żyję marzeniami, staram się żyć celami. Marzenia to tylko snucie myśli o tym, co chciałoby się mieć. Natomiast życie celem – to już realizacja określonych planów. Takie podejście motywuje mnie do tworzenia kolejnych start-upów. Jeśli kiedykolwiek pomyślałem np. „cudownie byłoby mieć własną markę odzieżową”, to staram się to zrealizować. Właśnie tak powstawał każdy mój projekt. Najpierw pojawiało się marzenie, potem zamieniałem je w cel, a następnie dążyłem do realizacji kolejnych etapów i przedstawiałem projekt światu. Staram się wykorzystywać w pełni swoje możliwości. Stąd takie zaangażowanie w tak wiele działań. Mam dopiero 19 lat. Chociażby z tego względu chcę spróbować swoich sił jeszcze w wielu dziedzinach, nie tylko biznesie. Żeby móc zrealizować wszystkie swoje pomysły, staram się inteligentnie dysponować czasem i tak planować zajęcia, żeby znaleźć czas na naukę, biznes, sport i odpoczynek. Ważne jest odpowiednie podejście i ustalenie priorytetów, trzeba wiedzieć, co jest dla nas w życiu ważne, a co najważniejsze. U mnie wygląda to tak, że w ciągu dnia najpierw wykonuję najważniejsze rzeczy, a wolne dni pozostawiam na sport, odpoczynek czy social media.
DY: Według ciebie, przeciętność to choroba naszych czasów. Co w takim razie znaczy bycie nieprzeciętnym?
PB: Dobrze jest poszukać własnej odpowiedzi na to pytanie. Dla mnie bycie nieprzeciętnym to wyróżnianie się na tle innych osób, między innymi dzięki jasnemu określeniu swoich celów i codziennemu dążeniu do ich realizacji. Obecnie wiele osób żyje z dnia na dzień, bez planu na przyszłość. Ja swojej nieprzeciętności szukałem też, w tym co sprawiało mi w najmłodszych latach najwięcej przyjemności. Większość moich biznesów opieram na pasji, czyli na sporcie. Po jakimś czasie oprócz pasji ważna stała się dla mnie ciekawość, dlatego próbuję wielu nowych działalności, żeby sprawdzić, czy się w nich spełnię.
DY: Jak myślisz, co najbardziej ogranicza rozmach młodych ludzi?
PB: Nic tak nie hamuje młodych ludzi jak otoczenie. Wiem to z własnego doświadczenia. Wielu moich rówieśników żyje z dnia na dzień. A ja chciałem czegoś więcej od życia. I to był dla mnie problem, bo bałem się odrzucenia, bycia innym, miana „aliena”. Na szczęście w wielu przypadkach „inność” popłaca. Zdecydowałem się odrzucić negatywne komentarze, polubić siebie pomimo negatywnego nastawienia innych i robić to, co daje mi szczęście i satysfakcję.
DY: Nie wszyscy mamy taki sam start – czasem nasze okoliczności życiowe są bardzo trudne. Co wtedy?
PB: Po kilkuletnich obserwacjach innych doszedłem do następującego wniosku: dany cel można osiągnąć, tylko jedna osoba dotrze do tego celu szybciej, inna po prostu wolniej, i nie ma, co tych dróg porównywać. Najważniejsze to iść ciągle do przodu, otaczać się odpowiednimi ludźmi i się nie poddawać. Nieważne, że zaczęliśmy później niż inni. Dobrze jest odpowiedzieć sobie na pytanie: co mi przyniesie więcej satysfakcji? Spróbowanie swoich sił w działaniu, bez gwarancji, że się uda? Czy bierność, a później żałowanie, że nie spróbowaliśmy? Każdy moment jest dobry na spełnianie się i życie pełnią życia. Podam przykład. Podczas pielgrzymki w Medjugorie mieliśmy spotkanie z członkami wspólnoty Cenacolo. Grupą ludzi, którym nikt nie dawał szans. Byli to wieloletni narkomani i alkoholicy, którzy od najmłodszych lat staczali się, ale w pewnym momencie postanowili zacząć wszystko od nowa. Po kilku latach wychodzili z nałogu i zaczynali nowe życie. To pokazuje, że nie ma nieodpowiedniego momentu na rozpoczęcie swojego życia od nowa.