Jak działa grywalizacja?

Jednym z najpopularniejszych haseł ostatnich lat jest grywalizacja, w języku polskim zwana również gamifikacją czy gryfikacją (ang. gamification).

Grywalizacja wykorzystuje mechanizmy znane z gier, żeby w rzeczywistym świecie wpływać na ludzkie zachowanie – uczyć, przekonywać, motywować. Żeby zrozumieć, jak to działa, trzeba najpierw poznać dwa pojęcia: dynamika i mechanika gier.

Różnych ludzi do działania motywują różne potrzeby i pragnienia – na przykład:

• pragnienie nagrody
• osiągnięć
• zdobycia wysokiego statusu (mistrza, eksperta)
• możliwość realizacji i wyrażania siebie
• potrzeba rywalizacji etc.

I to jest właśnie dynamika gier – czyli to, co wewnętrznie motywuje gracza do grania.

Dynamika konstruowana jest przy pomocy mechaniki, czyli różnych technik angażowania użytkowników, na przykład:

• zadań i wyzwań
• paska postępu
• odznak za osiągnięcia (tzw. badges)
• poziomów trudności, rankingów punktów
• wirtualnych przedmiotów etc.

Zilustrujmy to przykładem: to, co motywuje nas do działania, to pragnienie nagrody – czyli dynamika gier. Natomiast to, co bywa w grach nagrodami – punkty, specjalne moce, przedmioty, które zdobywamy – to mechanika. Również wysoki status to potrzeba i pragnienie większości z nas (dynamika) – chcemy prestiżu, popularności, sławy, rozpoznania, podziwu, natomiast wyznacznikiem statusu jest osiągnięty w grze poziom (mechanika).

Stosując odpowiednie mechanizmy, na przykład na stronie internetowej, w aplikacji czy społeczności, można zaspokajać potrzeby użytkowników i w ten sposób mieć wpływ na ich zachowanie.

Grywalizacja może pomóc w osiągnięciu formy, pozbyciu się długów, może zmotywować do nauki czy pracy, dbania o środowisko, a nawet sprzątania – a to tylko początek jej zastosowań. Obowiązki przestają być obowiązkami – stają się grą.